Petycja do wiadomości organów publicznych, powiatowych, wojewódzkich i krajowych, samorządowych gminy Czerwonak i Swarzędz, Radnych Sejmiku Województwa Wielkopolskiego, Posłów i Senatorów, Prezesa Rady Ministrów, Prokuratora Generalnego, Wojewody Wielkopolskiego, Starosty Poznańskiego, Komendy Miejskiej Policji w Poznaniu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, RDOŚ w Poznaniu, GDOŚ, WIOŚ w Poznaniu, Najwyższej Izby Kontroli.
My, niżej podpisani mieszkańcy Janikowa, Kicina i okolic stanowczo protestujemy przeciwko próbom zmniejszenia otuliny Parku Krajobrazowego Puszcza Zielonka podejmowanym przez władze gminy Swarzędz.
Uchwała Rady Gminy Swarzędz z 24 października 2017 roku wzywająca Sejmik Województwa Wielkopolskiego do przesunięcia granic terenu chronionego jest próbą zalegalizowania skutków co najmniej błędnych (a może i przestępczych) działań poprzednich władz gminy, w wyniku których na terenie otuliny Puszczy Zielonka, obszarze objętym ustawowo ochroną krajobrazową i stanowiącym korytarz migracyjny dla zwierząt, powstała gigantyczna hala magazynowa z częścią biurową firmy Bros.
Od początku sprzeciwialiśmy się lokalizowaniu tej gigantycznej inwestycji, której skala zagrażała degradacji terenów objętych ochroną ze względu na ich walory przyrodniczo-krajobrazowe. Dodatkowo, rodzaj planowanej przez inwestora działalności klasyfikowanej jako zakład stwarzający ryzyko wystąpienia poważnej awarii przemysłowej, stanowił możliwe zagrożenie nie tylko dla okolicznych mieszkańców (z dokumentacji inwestora wynika, że byłby to obszar leżący w promieniu 800. metrów wokół inwestycji, czyli 200. hektarów terenów), ale także dla dzieci uczących się w położonej niedaleko szkole podstawowej, czy cennego, zabytkowego kościoła w Kicinie leżącego na słynnym „Szlaku kościołów drewnianych wokół Puszczy Zielonka”. Sposób prowadzenia postępowań administracyjnych urągał natomiast jakimkolwiek normom współdziałania z i wsłuchiwania się w głos lokalnej społeczności. Bulwersującym jest także fakt, że budowa hali o powierzchni ponad 48 tys. m2 odbyła się z pogwałceniem zasad bezpieczeństwa na drodze niedostosowanej do obsługi inwestycji pojazdami ciężarowymi, za przyzwoleniem i wiedzą władz w Swarzędzu.
Niestety nasze starania nie zapobiegły budowie kilkuhektarowego kolosa na terenie chronionym. Zarówno inwestor, jak i kolejne instytucje podtrzymywały absurdalną argumentację inwestora oraz opinię gminy Swarzędz, że inwestycja nie spowoduje szkód w środowisku, a zasięg jej oddziaływania nie przekroczy nawet granic terenów należących do firmy Bros. Po kilkuletnich bataliach sądowych udało się nam się doprowadzić do unieważnienia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jednakże determinacja inwestora niezważającego na środowisko, mieszkańców i przepisy doprowadziła do powstania ogromnej hali. Tym samym zdegradowano krajobraz, zniszczono jeden z dwóch pagórków morenowych występujących w okolicy oraz zaburzono układ wodny, co aktualnie skutkuje notorycznym zalewaniem terenów sąsiadujących, w tym drogi. Wyliczanie negatywnych skutków inwestycji jest w zasadzie bezprzedmiotowe, skoro obecne władze Swarzędza same argumentują w podjętej uchwale, iż rejon ten „bezpowrotnie utracił wartości przyrodnicze i walory kulturowe”. Przyznają zatem wprost, że zastrzeżenia i uwagi obywateli, lekceważone przez ich poprzedników, były absolutnie zasadne i powinny być wzięte pod rozwagę przy wydawaniu kontrowersyjnych decyzji.
Niestety, władze Swarzędza nienauczone doświadczeniem – zamiast w interesie mieszkańców i środowiska próbować naprawić wyrządzone szkody oraz przeanalizować, czy doszło do popełnienia przestępstwa wobec środowiska – zabiegają obecnie o zalegalizowanie dokonanych zniszczeń na obszarze chronionym. Co więcej, zamiast objąć ochroną tereny, które nie zostały jeszcze zdegradowane, wnioskując o przesunięcie granic otuliny, zamierzają dodatkowo zmniejszyć obszar chroniony o dodatkowe kilkadziesiąt hektarów. Uniemożliwiają także wypowiedzenie się mieszkańcom na temat własnych propozycji, wprowadzając na obrady rady gminy projekt uchwały bez przewidzianych statutowo procedur.
Jako świadomi swych praw wyborcy i obywatele, którym na sercu leży środowisko oraz dobro naszej „małej Ojczyzny” domagamy się stanowczo powstrzymania wszelkich prób zalegalizowania wyrządzonego zła. Nie zgadzamy się z argumentacją, że rejon „bezpowrotnie utracił wartości przyrodnicze i walory kulturowe”, albowiem nie podjęto nawet analizy, czy stan środowiska można przywrócić do pierwotnego. Legalizacja wyrządzonych szkód byłaby bezprecedensowym przyznaniem, że bez względu na obowiązujące prawo oraz popełnione błędy, dobro jednego inwestora przeważa nad dobrem lokalnej społeczności, o ochronie środowiska nie wspominając. Żądamy także, by zamiast sankcjonować popełnione błędy – ukarać winnych ich popełnienia. Skoro mimo zapewnień ze strony inwestora, jak i urzędu w Swarzędzu, że to nie nastąpi, tereny chronione zostały ewidentnie zniszczone, to albo dokumentacja inwestora była nierzetelna lub wprowadzająca w błąd albo wydane decyzje ze strony odpowiednich urzędów były obarczone błędami.
Podsumowując, zwracamy się do wszystkich instytucji będących adresatami niniejszej petycji, aby zgodnie z posiadanymi kompetencjami podjęły działania zmierzające:
– do utrzymania granic otuliny Parku Krajobrazowego Puszcza Zielonka jako obszaru chronionego oraz
– do sprawdzenia, czy procedury przy wydawaniu i uzyskaniu przez inwestora pozytywnych decyzji administracyjnych związanych z realizacją inwestycji (m.in. pozwolenie na budowę, decyzje środowiskowe czy pozwolenie wodno-prawne) zostały przeprowadzone z naruszeniem prawa po którejkolwiek ze stron.
Janikowo, Kicin i okolice, listopad 2017 r.
